تهدیدهای اتحاد ملی

باید این پرسش اصلی را که آسیب‌ها و تهدیدهای متوجه اتحاد ملی چیست؟ مورد توجه قرار داد. بی تردید در گام نخست باید بر این نکته اذعان داشته باشیم که شناخت آسیب‌ها و تهدیدات متوجه هر موضوع یا پیکره مورد هدفی نیازمند شناخت دقیق ابعاد موجود و وجوه قابل تعریف آن موضوع آن هم در وضعیت طبیعی درباره آنهاست.

در لحظات آغازین نوروز یک هزار و سیصد و هشتاد و شش هجری شمسی، مقام معظم رهبری نظام جمهوری اسلامی ایران در پیام نوروزی خطاب به ملت ایران، بنا به رویه سال‌های گذشته، به نام گذاری این سال پرداختند.

معظم له پس از بیان فرازهای مهمی در ارتباط با نوروز و آنچه که در سال گذشته واجد اهمیت تحلیلی بود و با عنایت به نیاز جامعه در بافت موقعیتی کنونی با بیان این جملات سال 86 را سال اتحاد ملی و انسجام اسلامی خواندند: به نظر من امسال سال اتحاد ملی و انسجام اسلامی است. یعنی در درون ملت ما اتحاد کلمه و همه آحاد ملت و قومیت‌های گوناگون و مذاهب گوناگون و اصناف گوناگون ملی و در سطح بین المللی انسجام میان همه مسلمانان و روابط برادرانه میان آحاد امت اسلامی از مذاهب گوناگون و وحدت کلمه آنها.

                                                  

با توجه به این مهم، باید این پرسش اصلی را که آسیب‌ها و تهدیدهای متوجه اتحاد ملی چیست؟ مورد توجه قرار داد. بی تردید در گام نخست باید بر این نکته اذعان داشته باشیم که شناخت آسیب‌ها و تهدیدات متوجه هر موضوع یا پیکره مورد هدفی نیازمند شناخت دقیق ابعاد موجود و وجوه قابل تعریف آن موضوع آن هم در وضعیت طبیعی درباره آنهاست.

از همین رو در گام نخست بررسی مفهوم شناختانه اتحاد ملی در مقام موضوع اصلی بحث و حصول مولفه‌های هویتی و شاخصه‌های عملیاتی آن از اهمیتی بسزا برخوردار می گردد.

 
بافت متنی حیات دانشواره ترکیبی اتحاد ملی، بافتی اجتماعی - سیاسی است؛ به بیان دیگر با وجود ورود نتایج مثبت آن به تمامی عرصه‌های حیات جامعه ملی (ملت-دولت) و مجموعه‌های انسانی (شهروندان) و حتی ورود نهایی نتایج آن در عرصه حیات فردی تک تک آحاد ملت نقطه عزیمت تجلی آن یا منزلگه بروز آنرا باید در عرصه اجتماعی – سیاسی دنبال کرد و در تعریف آن از ادبیات سیاسی سود جست.

به عقیده نگارنده، وحدت که در ادبیات سیاسی به زبان انگلوساکسونی آن با واژه unity آمده است، از دو ویژگی و مختصه اساسی متاثر است: الف) یگانگی درونی ب) پیوستگی بیرونی. یگانگی درونی در این معنا به نقطه تشابه هویتی اشاره دارد که موجب ایجاد نقطه عزیمت مستحکمی است که می‌توان آنرا بنیاد عمیقی برای پیوستگی‌های عینی دانست.

در لسان قران کریم آنگاه که گفته می شود: واعتصموا بحبل الله جمیعا و لا تفرقوا، به واقع و در ادبیات مورد نظر ما به همین نقطه عزیمت بنیادین اشاره دارد که می‌تواند پایه مستحکم وحدت باشد و اتحاد بدون آن بی‌منزلگه و رستنگاه است.

پیوستگی بیرونی در این منظر متوجه خط تداوم آن یگانگی درونی در عرصه ی حیات جمعی برای رسیدن به هدف یا اهداف تعریف شده فردی و اجتماعی و ملی پذیرفته شده است. از همین رو یک ملت با حصول به یگانگی درونی وتسری آن به لایه‌های بیرونی در قالب پیوستگی‌های اجتماعی و بسط آن در تمامی ساحت‌ها و عرصه‌ها و حوزه‌ها و وجوه جامعه ملی می‌تواند به اتحاد ملی دست یابد.

علاقه مندم که میان وحدت و اتحاد تمایز قائل شوم و در عین همنشینی و ارتباط این همانی میان آنها، اتحاد را محصول عینی و عملی وحدت در معنای فوق بدانم. اتحاد که زبان انگلو ساکسون از آن با دانشواره alliance یاد آمده است از معنای تعریف شده‌ای برخوردار است که با اندکی بازافرینی مفهومی مراد ما را حاصل می‌نماید.

این مفهوم نیز از دو خصلت و ویژگی اساسی بهره برده است و همان طور که ژان بدن فرانسوی در تعریف حاکمیت از دو مختصه مطلق بودن و دایمی بودن نام می‌برد، می‌گوییم: اتحاد نیز به عنوان انعکاس بیرونی و عملی وحدت از دو مختصه: وحدت درونی و توافق رسمی برخوردار است.

 
در اینجاست که وجوه دوگانه وحدت یعنی یگانگی درونی و پیوستگی بیرونی توافق معنی داری را بین اجزاء و کنشگران مورد نظر ایجاد می‌کند که نوعی پیوند معنوی (درونی) را در لایه لایه‌های حیات کنشگران تسری می بخشد و انعکاس بیرونی آن را در توافقات رسمی برای ایجاد اتحادها و ائتلاف‌ها به نمایش می‌گذارد.

اگر ملت به جمعیت تعریف شده در داخل مرزهای ترسیم شده رسمی اشاره می‌کند که در فرهنگ، مذهب، زبان و قومیت مشترکی که تداوم تاریخی قدرتمند دارند سهیم هستند، وحدت ملی اشاره به یگانگی درونی و پیوستگی برونی آنها بر حول این مشترکات تاریخی قدرتمند دارند که به دنبال اتحاد در عرصه حیات اجتماعی –سیاسی خود برای افزایش قدرت در راستای حصول به اهداف تعریف شده ملی می‌باشند.

این امر در اغلب اعضای جامعه ملی خود را به صورت اولیه هویت دسته جمعی و اجتماعی به نمایش می‌گذارد و در مرحله تکاملی خود هم حامل اراده ملی و هم تولید کننده و تزاید بخش قدرت ملی می‌شود.

هنگامی که این دو مفهوم درهم تنیده وحدت و اتحاد – با باز تعریف فوق – با یکدیگر پیوند می‌خورند، ترکیب فوق‌العاده نیرومندی را از مشروعیت و کارایی برای آن ملت و به ویژه حکومت برخاسته دولت و نخبگان برتافتند از درون آن ملت فراهم خواهد ساخت تا در پرتو آن به نیل به اهداف تعریف شده آن ملت دست یابند؛ و بررسی مختصات اساسی اتحاد ملی را بر اساس مفهوم شناسی فوق به مجالی دیگر می‌سپاریم تا در سایه حصول به آن مختصات و باز تعریف معنایی –مفهومی آسیب و تهدید –در حد اجمالی –به پرسش اصلی این بحث یعنی آسیب‌ها و تهدیدهای متوجه اتحاد ملی در حد بضاعت عالمانه پاسخ گفته شود.

منبع: عملیات روانی ـ مهدی مطهرنیا

دولت سعودی جلوی وهابیون تندرو را بگیرد

آیت الله مکارم شیرازی در درس خارج فقه به مسئولان سعودی گفت:آنان بایستی با کمک وهابیون آگاه شده، جلوی تندروی ها را بگیرند. به گزارش خبرگزاری شبستان از قم، آیت الله مکارم شیزاری در درس خارج فقه خود به مناسبت سالروز تخریب قبور ائمه بقیع بدست سلفی های متعصب این عمل را محکوم کرد. این استاد خارج فقه در توصیه به مسوولان سعودی خاطر نشان کرد: آنان بایستی با کمک گروهی از وهابیون آگاه شده، جلوی تندروی ها را بگیرند تا مانع بذر پاشی عداوت و دشمنی میان مسلمانان شوند در حالی که آمریکا و اسرائیل هر کاری که می خواهند انجام می دهند.                                                               این مرجع تقلید با اشاره به تخریب قبور مطهر امام حسن، امام سجاد، امام باقر و امام صادق(ع) گفت: آنان به هیچ یک از قبور ائمه رحم نکردند و حتی قبر مالک در بقیع را نیز تخریب کردند و تنها قبر مطهر پیامبر را باقی گذاشتند در حالی که تندروان وهابی از همان اوایل قصد تخریب داشتند اما به دلیل ترس از رویارویی با تمام مسلمین از این کار منصرف شدند. وی در ادامه تصریح کرد: به اعتقاد غلط وهابیون، علاقه به اهل بیت شرک است، در حالیکه ائمه اطهار(ع) شفاعت کنندگان ما در درگاه خداوند هستند. آیت الله مکارم شیرازی با اشاره به کشتارهای وسیعی که هر روز در عراق رخ می دهد افزود: هیج خانواده عراقی نیست که شهیدی از دست نداده باشد و برخی گروه های تندرو چگونه اسلام را با کشتارهای بی رحمانه توجیه می کنند. آیت الله مکارم شیرازی تاکید کرد: مسلمانان نباید با حرکات و الفاظ و تعبیرات غلو آمیز بهانه به دست دشمنان سلفی دهند و امیدواریم با بیداری مسلمانان و دولت سعودی هرچه زودتر قبور ائمه بقیع بازسازی شود. وی در ادامه افزود: گاهی مشاهده می شود که مجالس ائمه(ع) با گناه آلوده شده و طلاب و خطبا و مداحان نباید مجالس را به افراد ناآگاه و افراطی بسپارد که باعث سو استفاده شود.

برگزاری هم‌اندیشی بین‌المللی انسجام اسلامی، چالش‌ها و راه‌کارها

دومین هم‌اندیشی بین‌المللی «انسجام اسلامی، چالش‌ها و راه‌کارها» به همت سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی، فردا، اول آبان‌ماه در تهران برگزار می‌شود. به گزارش خبرگزاری قرآنی ایران (ایکنا)، دومین هم‌اندیشی بین‌المللی «انسجام اسلامی، چالش‌ها و راه‌کارها» با حضور علما و فرهیختگان شیعه و سنی و مسئولان ارشد جمهوری اسلامی ایران، به همت سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی فردا؛ اول آبان‌ماه ساعت 9 صبح برگزار می‌شود. براساس این‌خبر، در این همایش دو‌ روزه بیش از صد تن از علما و فرهیختگان شیعه و سنی از بیست ‌‌و ‌‌پنج کشور جهان به بررسی مسائل وحدت در جهان اسلام می‌پردازند. همچنین، این همایش در میدان آرژانتین، بزرگراه رسالت، روبروی درب شمالی مصلی، سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی، حسینیه ‌الزهرا (س) برگزار می‌شود.

جایگاه صلح امام مجتبی در اتحاد و انسجام اسلامی

در زندگانی امام حسن مجتبی (ع) و سیره آن حضرت نکات ارزنده‌ای وجود دارد. حلم و صبر آن حضرت، بخشش و کرامت وی، عبادت و بندگی او از نکات مهم در سیره آن حضرت است؛ اما در بعد سیاسی، صلح امام مجتبی (ع) حقایق نهفته فراوانی دارد و در سیره امروز مسلمانان بسیار آموزنده خواهد بود؛ به ویژه آنکه صلح آن حضرت در اتحاد و انسجام مسلمانان بسیار نقش‌آفرین بود و در این مسیر، درخت اسلام تنومند شد و ثمر داد. امام مجتبی (ع) خود علت صلح را در گفت‌وگوی یاران و دشمنان بیان فرموده است. پاسخ‌های حضرت به اعتراض‌ها و شکوه‌ها متناسب با درایت و میزان فهم پرسش‌گر بوده است. از این رو گاه به ظاهر تفاوت‌هایی در پاسخ‌ها مشاهده می‌شود. اکنون به برخی از پاسخ‌ها اشاره می‌کنیم:
1. امام مجتبی (ع) در پاسخ مالک بن ضمره که از اصحاب و یاران علی (ع) و از ملازمان ابوذر غفاری بوده فرمود: «ترسیدم ریشه مسلمانان از زمین کنده شود و کسی از آنان باقی نماند، از این رو خواستم با مصالحه‌ای که صورت گرفت، حافظ و نگهداری برای دین باقی بماند». (1)
2. حجربن عدی از یاران با وفای امیرمؤمنان (ع) بود؛ چنان امر صلح بر یاران گران آمده بود که حجر نیز زبان به شکوه باز کرد و گفت: «به خدا قسم، دوست داشتم که می‌مردم و همگی با تو جان می‌دادیم و چنین ماجرایی را نمی‌دیدیم. اکنون ما شکست خورده و غمزده به خانه‌های خود باز می‌گردیم و دشمنان ما شاد و پیروز به شام باز می‌گردند!» امام دست حجر را گرفت و به گوشه خلوتی برد و فرمود: «ای حجر، سخنت را در مجلس معاویه شنیدم، ولی هر انسانی مجبور نیست هر آنچه تو دوست داری دوست بدارد و رأی و نظراتش همانند افکار تو باشد، به خدا قسم، من صلح را نپذیرفتم مگر به سبب بقای شما و اراده خداوند متعال در هر روز به گونه‌ای است». (2)
3. امام در پاسخ عدی بن حاتم فرمود: «من دیدم مردم اشتیاق فراوانی به صلح دارند و از جنگ بیزارند، بنابراین نخواستم جنگ را به آنها تحمیل کنم و بهتر دانستم به روزی که موعد آن خواهد رسید موکول نمایم، زیرا اراده خداوند هر روز به گونه‌ای است». (3)

                                       

4. بُشر همدانی در مدینه با امام حسن (ع) ملاقات کرد، رو در روی امام ایستاد و گفت: «السلام علیک یا مُذِلَّ المؤمنین؛ سلام بر تو ای خوارکننده مؤمنان». امام جواب سلامش را داد و فرمود: بنشین. او نشست. در جواب او فرمود: «من مؤمنان را خوار نکردم! بلکه به آنها عزت بخشیدم، قصدم از صلح این بود که شما را از مرگ برهانم؛ زیرا دیدم یارانم آماده جنگ نیستند». (4)
5. ابوسعید عقیصاتمی به امام گفت: ای پسر رسول خدا، چرا در برابر معاویه سستی کردی و صلح با او را پذیرفتی؟ تو خود می‌دانی که حق با توست و معاویه فردی گمراه و سرکش است». امام در پاسخش فرمود: «مگر من حجّت خدا بر بندگانش نیستم و بعد از پدرم پیشوای مسلمانان نمی‌باشم؟» ابوسعید گفت: چنین است. امام فرمود: «مگر رسول خدا (ص) درباره من و برادرم نفرمود: حسن و حسین هر دو امام و پیشوای شمایند، قیام کنند یا ساکت باشند؟ گفت: آری. امام فرمود: «پس من امام و پیشوای شمایم، با آنان به جنگ برنخیزم یا مصالح نمایم. ابوسعید، من به همان سبب با معاویه صلح کردم که پیامبر خدا با قبیله بنی ضمره و قبیله بنی اشجع و مردم مکه در حدیبیه صلح کرد. آنان کافران به نزول قرآن بودند و معاویه و یارانش کافران به تأویل و تفسیر صحیح‌اند. وقتی من از جانب خدای متعال امام مسلمانانم نباید در جنگ یا صلح مرا متهم به نادانی کنید، اگرچه حکمت و علت آن را ندانید و امر بر شما مشتبه گردیده باشد.
... اگر من این کار را نمی‌کردم، حتی یک نفر از یاران و شیعیانم در روی زمین زنده نمی‌ماند و همگی را می‌کشتند». (5)
6. جاریه بن قدامه نزد امام حسن (ع) آمد و دست در دست او نهاد، با او بیعت کرد و به او تسلیت گفت و گفت: چرا نشسته‌ای؟ خدا تو را رحمت کند! حرکت کن! پیش از آنکه دشمن به سوی تو راه افتدف ما را به سوی او رهبری کن. امام مجتبی (ع) در پاسخ فرمود: «اگر همه این مردم چون تو بودند، رهسپارشان می‌کردم! ولی یک دوم یا یک دهم مردم این عقیده را ندارند». (6)
7. اصبهانی با سند خود از جبیر بن نفیر نقل کرده است: به امام حسن (ع) عرض کردم: مردم می‌گویند که تو خواهان خلافتی! حسن (ع) فرمود: «جمجه‌های عرب در دستانم قرار دارد که می‌جنگند با هر که بجنگم، و می‌سازند با هرکه بسازم، و آن را رها کردم تا خشنودی خدا را به دست آرم، و خون امت محمد (ص) را نگه دارم». (7)
8. امام حسن (ع) در پاسخ به نکوهش برخی از مردم فرمود: «وای بر شما! شما از  اهمیت کار من آگاه نیستید. سوگند به خدا آنچه کردم، برای شیعیان من، از آنچه آفتاب بر آن می‌تابد یا از آن غروب می‌کند بهتر است!». (8)
9. در مدینه، شخصی نزد امام حسن (ع) – که نامه‌ای در دست داشت – رفت و گفت: این چیست؟ امام حسن (ع) فرمود: «نامه‌ای از معاویه است که در آن، مرا بیم می‌دهد و تهدید می‌کند». گفت: می‌توان از او حق خود را بگیری؟ آن حضرت فرمود: آری، ولی بیم دارم که در قیامت، هفتاد یا هشتاد هزارنفر – یا کمتر یا بیشتر – بیایند، در حالی که رگ‌های بدنشان، خون تراوش می‌کند، و همه از خدا کمک می‌جویند که چرا خونشان ریخته شد». (9)
10. امام مجتبی (ع) در پاسخ به درخواست مسیّب بن نجبه که از امام خواسته بود بیعت خود را با معاویه بشکند و به نبرد بپردازد فرمود: «مسیّب! پیمان‌شکنی شایسته ما نیست و خیری ندارد. اگر در این بیعت، دنیا را می‌خواستم [قطعاً با او می‌جنگیدم؛ زیرا] معاویه در برخورد و درگیری از من شکیباتر نیست، و در هنگامه نبرد از من پایدارتر نیست و چون کارزار ماندگار گردد، از من نیرومندتر نخواهد بود؛ لیکن با این بیعتف مصلح شما و بازداشتن از درگیری شما را می‌خواستم ... ». (10)
11. امام در پاسخ به اعتراض سلیمان بن صُرَد و برخی دیگر فرمود: «... خدا را و شما را گواه می‌گیرم که من در این صلح، جز حفظ خون شما و اصلاح پیمان شما را نخواستم». (11)
آنچه در پیش آوردیم بخشی از پاسخ‌های امام مجتبی (ع) در اعتراض و شکوه افراد به ماجرای صلح بود. امام در برخی از این پاسخ‌ها به صراحت ریخته نشدن خون مسلمانان و جلوگیری از اختلاف و چنددستگی در جامعه را علت صلح خود بیان فرموده، و در برخی دیگر با تلویح، این مسائل را علت صلح خویش دانسته است.
برخی از صلح‌های پیامبر اکرم (ص) خود می‌تواند دلیل آن باشد که روش و سیره امام مجتبی (ع) (با توجه به شرایط) همان روش و سیره پیامبر (ص) است، و این به واقع، فتح عظیم و مبین است؛ چه اینکه صلح اگر با درایت و احتساب شرایط باشد، ارزشی کمتر از جهاد و نبرد ندارد؛ از این رو خداوند پس از ماجرای صلح حدیبیّه پیامبر (ص)، آیه «انا فتحنا لک فتحاً مبینا» را نازل فرمود؛ چه اینکه صلح همراه با تدبّر پیامبر (ص) خود فتح مبین بود و مسلمانان تا سال‌ها از آن بهره می‌بردند.
در روزگار امام حسن (ع) روم شرقی آشکارا به دشمنی با اسلام می‌پرداخت و سودای حمله به بلاد اسلامی را در سر می‌پروراند. در داخل نیز مردم از جنگ و نبرد خسته بودند؛ شاهد آن سخنرانی امام در تهییج مردم برای نبرد و سکوت آنان است، به گونه‌ای که یکی از یاران امام (ع) به خشم آمد و زبان به توبیخ و سرزنش مردم باز کرد. با این همه، پس از ده روز اقامت امام، فقط چهار هزار نفر به اردوگاه امام آمدند. جامعه دوران امام نیز جامعه‌ای گونه‌گون بود. در کوفه خوارج، مسلمانان غیر عرب و طرفداران بنی‌امیّه حضور داشتند. سپاه امام نیز ناهماهنگ بود: سپاه آن حضرت را برخی از یاران امیرمؤمنان (ع)، خوارج، آنان که به دنبال غنیمت بودند، افراد شکّاک و دو دل و متعصّبان قبیله و عشیره تشکیل داده بودند؛ منافقان نیز به شدت در تفرقه مردم می‌کوشیدند و فرماندهان خائن، به دنبال تسلیم امام بر معاویه بودند!
با این اوضاع، امام صلاح امت را این دید که صلح را بپذیرد تا خون مسلمانان ریخته نشود و تفرقه در امت اسلام باعث حمله روم شرقی و نابودی درخت نوپای اسلام در آن روزگار نشود، ضمن آنکه در سایه این صلح ماهیّت شوم بنی امیه آشکار خواهد شد و مردم نتیجه وانهادن جهاد را در می‌یابند، چنان که آن حضرت، خود به مردم فرموده بود که در حکومت بنی‌امیّه روی آرامش و رفاه را نخواهند دید.
عنایت آن حضرت به حفظ اتحاد و انسجام مسلمانان تا آنجا بود که حتی پیش از مرگ به برادرش امام حسین (ع) سفارش کرد که اجازه ندهد در تشییع جنازه وی، خونی بر زمین ریخته شود.
امروز شیعه به وجود چنین امامانی فخر و مباهات می‌کند؛ امامانی که به احیای دین خدا می‌اندیشیده‌اند و پیوسته به دنبال برادری اسلامی، نگهداشت اتحاد و انسجام امت و پایداری اسلامی بوده‌اند و آنجا که صلاح امت و اسلام را بر وانهادن حق مسلّم خویش می‌دانستند، از آن دریغ نمی‌ورزیدند؛ چنین امامانی شایسته پیروی‌اند، چه صلح را پیشه سازند و چه جنگ و نبرد را در پیش گیرند؛ چه با سلاح تدبیر به سراغ دشمن آیند و چه با سلاح شمشیر؛ چه حماسه صلح را رقم زنند و چه طوفان عاشورا را؛ اینان هماره شایسته پیروی‌اند، چنان که پیامبر اسلام (ص) فرمود: «الحَسَنُ والحُسَین امامان قاما او قَعَدا؛ حسن و حسین امام‌اند، چه راه قیام را پیش گیرند و چه نگیرند». (12)
پی‌افزود:
1. حیاة الامام الحسن بن علی (ع)، باقر شریف قرشی، ج 2، ص 276.
2. مناقب، ابن شهر آشوب، ج 4، ص41.
3. حیاة الامام الحسن بن علی (ع)، باقر شریف قرشی، ج 2، ص274.
4. همان، ص278.
5. بحارالانوار، علامه مجلسی، ج 44، ص1.
6. همان، ص18.
7. همان، ص25.
8. فرهنگ جامع سخنان امام حسن (ع)، جمعی از نویسندگان، صص294 و 295.
9. تاریخ مدینه دمشق، ابن عساکر، ج13، ص281.
10. الفتوح، ابن اعثم، ج 3 و 4، ص295.
11. فرهنگ جامع سخنان امام حسن (ع)، جمعی از نویسندگان، صص190-293.
12. بحارالانوار، علامه مجلسی، ج 44، ص1.

به نقل از خبرگزاری رسا

قلم برای وحدت

امام خمینی، رهبر انقلاب همواره به موضوع وحدت و همبستگی نظر داشته اند و مسولان و مردم را به اتحاد و یک دلی دعوت می کردند. ایشان در یکی از سخنرانی هایشان چنین گفته اند: خواهران و برادران هم میهن در سراسر کشور! من دست خود را به پیش شما دراز می کنم و از شما به خاطر خدا و اسلام و کشور عاجزانه می خواهم که تمام توان خود را برای نجات کشورتان به کار برید و اسلحه های سرد و گرم یعنی قلم و بیان و مسلسل را از نشانه گیری به روی یکدیگر منحرف و به سوی دشمن های انسانیت که در راس آن امریکاست نشان روید.

صحیفه امام، ج 11، ص 57

همایش «فقه، اتحاد ملی و انسجام اسلامی» برگزار می شود

به گزارش آینده روشن، به نقل از مرکز خبر حوزه، محققان و پژوهش گران تا 10 آبان امسال فرصت دارند تا مقالات خود را در محورهای مباحث کلی، اتحاد ملی و انسجام اسلامی به نشانی قم، سه راه سالاریه، جامعه العلوم الاسلامیه، مدرسه عالی تخصصی فقه و اصول، معاونت پژوهش ارسال کنند.

                                           

مبانی قرآن اتحاد ملی، وحدت ملی در سخن و سیره اهل بیت(ع)، نقش دین در ایجاد وحدت ملی، ملی گرایی از دیدگاه اسلام و روابط آن با وحدت ملی، نقش فقه و فقیهان شیعی در ایجاد وحدت ملی و جریان شناسی تفرقه فکنی میان مذاهب اسلامی از موضوعات این همایش اعلام شده است.

جایگاه و نقش غدیر در تقویت وحدت مسلمانان، انسجام اسلامی در سنت و سیره نبوی، دیدگاه پیشگامان وحدت اسلامی در میان فقیهان شیعه، اصول مشترک فقهی در وحدت مذاهب اسلامی، راه کارهای تقویت اتحاد در میان مذاهب اسلامی و جایگاه عنصر وحدت امت اسلامی در جهت گیری سیاست خارجی دولت اسلامی از دیگر موضوعات این همایش است.

علاقه مندان برای کسب آگاهی های بیشتر می توانند به پایگاه اطلاع رسانی www.qomicis.peqh.ir مراجعه کنند یا با شماره های 2133120 با پیش شماره 0251 تماس بگیرند.

نشست «امام علی (ع)، الگوی انسجام اسلامی» برگزار شد

نشست «امام علی (ع)، الگوی انسجام اسلامی» به مناسبت معارفه دانشجویان شاهد و ایثارگر به همت واحد علوم و تحقیقات دانشگاه آزاد اسلامی برگزار شد. به گزارش خبرگزاری قرآنی ایران (ایکنا) و به نقل از روابط عمومی واحد علوم و تحقیقات، حجت‌­الاسلام والمسلمین «موحدی گلپایگانی» استاد حوزه و دانشگاه در این نشست با اشاره به نام‌گذاری سال جاری به نام «اتحاد ملی و انسجام اسلامی» از سوی مقام معظم رهبری گفت: هدف تمام انبیا و اولیای الهی وصول انسان­ها به این اتحاد و انسجام بوده است و علم و عمل امام علی(ع) پس از پیامبر اکرم(ص) با تمام رنج‌­ها و سختی‌­هایی که تحمل کرد، تعقیب همین هدف بود. وی گفت: اگر خداشناسی و یگانه‌­پرستی در رأس امور باشد، حرکت به سمت اتحاد و انسجام تسهیل و تعمیق خواهد یافت. لازم به یادآوری‌ است در این نشست که با حضور برادر جانباز «محمدرحمان نظام اسلامی» مجری صدا و سیما و هنرنمایی «علی نفری» و گروه فرهنگی «دستان گویا» برگزار شد، سرود اتحاد ملی و انسجام اسلامی و سرود دیگری در پاسداشت پدران شهید به اجرا درآمد که جو معنوی و صمیمی حاکم بر جلسه را مضاعف ساخت. همچنین فیلم کوتاهی از ایثارگری رزمندگان و شهدا در عملیات خیبر پخش شد که جمعیت حاضر در جلسه را به تأمل و تحسین واداشت.

«دانشگاه، جامعه، اتحاد ملی و انسجام اسلامی»

‌ همایش « دانشگاه، ‌جامعه، اتحاد ملی و انسجام اسلامی» به همت حوزه معاونت پژوهشی واحد تهران مرکز دانشگاه آزاد اسلامی 28 و 29 بهمن ماه سال جاری در محل این دانشگاه برگزار می‌شود. به گزارش خبرگزاری قرآنی ایران(ایکنا) به نقل از روابط عمومی دانشگاه آزاد اسلامی، در این همایش موضوعاتی چون بررسی نقش اتحاد ملی و انسجام اسلامی در تحقق اهداف برنامه‌های سند چشم انداز بیست ساله، بررسی تاثیر اتحاد ملی و انسجام اسلامی در فرایند توسعه همه جانبه، شکوفایی اقتصاد، امنیت کشور، رفاه عمومی و عدالت اجتماعی مورد بررسی است. مقابله با دشمنان و بدخواهان، بررسی نقش اتحاد ملی و انسجام اسلامی در تولید و گسترش علم و اعتلای فرهنگ دینی، بررسی نقش اتحاد ملی و انسجام اسلامی در همگرایی ایران با سایر کشورهای اسلامی، بررسی نقش اتحاد ملی و انسجام اسلامی در پرورش نخبگان و اندیشمندان و بررسی رابطه میان دانشگاه و دانشگاهیان با اتحاد ملی و انسجام اسلامی از دیگر موضوعات طرح‌شده در این همایش دو روزه است. علاقمندان و دانش‌ پژوهان تا جمعه بیستم آبان‌ماه جاری فرصت دارند آثار خود را به دبیرخانه همایش واقع در خیابان آزادی، خیابان اسکندری شمالی، تقاطع خیابان فرصت شیرازی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی، حوزه معاونت پژوهشی ارسال کنند. همچنین شرکت‌کنندگان می‌توانند مقالات خود را از طریق پست الکترونیکی [e-mail] به این همایش ارسال کنند. بر اساس این گزارش، اعلام نتایج داوری مقالات دهم آذرماه جاری، ارسال اصل مقالات بیست و نهم آذرماه، اعلام نتایج داوری اصل مقالات و پذیرش مقاله به صورت (پوستر، سخنرانی و چاپ در مجموعه مقالات) ششم بهمن ماه سال جاری و زمان برگزاری همایش 27 و 28 بهمن ماه جاری می‌باشد.

برگزاری همایش نقش روحانیت و مساجد در اتحاد ملی و انسجام اسلامی

همایشی تحت عنوان« نقش روحانیت و مساجد در اتحاد ملی و انسجام اسلامی » در خراسان شمالی برگزار می شود. معاون فرهنگی سازمان تبلیغات اسلامی خراسان شمالی در گفتگوی اختصاصی با خبرنگار شستان در بجنورد، گفت: این همایش با هدف هماهنگی برنامه های فرهنگی، قرآنی و امور تبلیغی و نیز آگاهی بخشی روحانیان اعزامی از وضعیت فرهنگی استان برگزار می شود. حجت الاسلام والمسلمین وطنخواه با اشاره به حضور 620 روحانی اعزامی به مساجد خراسان شمالی در این همایش افزود: این روحانیان از حوزه های علمیه قم و نیز حوزه های علمیه استان دعوت شده اند. وی با بیان اینکه همایش مذکور در تاریخ 21شهریورماه سال جاری برگزار می شود، تصریح کرد: محل برگزاری این همایش، مجتمع فرهنگی، هنری گلشن شهرستان بجنورد است. وی در پایان اظهار داشت: این همایش به همت سازمان تبلیغات اسلامی و با همکاری اداره کل اوقاف و امور خیریه خراسان شمالی برگزار می شود .

قدس٬ محور وفاق

((قدس))؛میعاد آرمان های مسلمانان

   دنیای معاصر در کش و قوس دمادم خود با ایدئولوژی ها و مکاتب متعدد به دنبال سعادت بشری می گردد. در واقع پس از قرون سیاه و تاریک وسطی ، رنسانس یا نوزایی و تحولی که در کشور های غربی پدید آمد تقابل با دین و روشنگری را منجر شد. تفسیری از زندگی که تازه متولد شده باشد بدون آن که به گذشته ای فکر کرد و یا آن که خواست به آن رجوع نمود.

    اسلام طلیعه بیداری بشر است در آن هنگامه ای که در سلسله ی ادیان الهی دینی کامل و جامع بر بشریت نازل شد که بشارت آن در ادیان گذشته نیز بیان گردیده بود. آیینی متکامل که تمامی دستورات و روش های زندگی سعادتمندانه را در بطن خود گنجانده است و مسلمانان این گرویدگان به آیین حق که با تمسک به فرایض و منویات الهی مسیر پر فروغ و زندگی ساز را می پیمایند و در این میان بی هیچ تردیدی منجر به روشنایی بخشیدن به دنیای پیرامون خود و سعادت بشری می شوند و این مسیر اعتقادی سوداطلبی کسانی را که آیین یا دین خود را تحریف نموده و به اشکال مختلف به خواست شخصی و منفعت های گروهی در آورده اند، نقش بر آب می کند.

    و اینک درعصر تقابلی که سودا گران حقیقت گریز ایجاد نموده اند نژادپرستی و یا اصطلاح آپارتاید به واقع نمایان گردیده و پافشاری بر منفعت های مکاتب ساختگی به دست بشرافزون تر. 

    صهیونیسم یکی از این مکتب ها است. گروهی که معتقد هستند جهان در سلطه آنان است و باید خواسته های خود را بر سایر انسان ها تحمیل نمایند و گستره حکمرانی و خواهش های نفسانی خود را افزایش دهند و در نهایت منافع استکبار جهانی را برای اقتدار بخشیدن به امپریالیسم بین الملل تأمین سازند و در این اثنا کسب مال و جاه برای فریفته شدگان این پندار پوشالی نهایت پیروزی است و تقویت اینگونه تصورات برای استکبار نزدیک شدن به هدف و ایجاد وسیله های متعدد برای افزایش نیروهای تحت نفوذ و گسترش ظلم و به استیصال کشاندن انسان های رنج دیده و مظلوم.

                                       

    و می بینیم خشونت طلبی قدرتی بی اساس به نام اسراییل را به عنوان حکومتی مجعول و ساخته شده به دست انگلیس این استعمارگر پیر و مورد حمایت آمریکای خونخوار و اطرافیان سرسپرده آن که چگونه انسان های مظلوم فلسطین را مورد تعدی قرار داده و خانه و کاشانه ی مسلمانان و آزادی خواهان و قبله اول مسلمانان و میعاد گاه ادیان آسمانی، مسجد الاقصی، را مورد هجمه قرار می دهد.  

    امروزه بیش از چهار میلیون فلسطینی آواره ی اردوگاه های کشورهای همجوار می باشند. انسان هایی که برای تداوم عزت و اقتدار خود جان شیرین را تقدیم نموده و بسیار افرادی که در اسارت به سر می برند اما از هویت، دین و ملیت خود کوتاه نیامده اند.

    در چنین دنیای سرشار از نخوت که در یوغ طاغوت به سر می برد مردی که نفس قدسی اش ادامه راه نبوت بود بر جان تشنه و حقیقت طلب انسان پیام وحدت و حمایت مداوم از برادران دینی و کشورهای مسلمان به خصوص فلسطین را صلا زد و عمل به آیه ((واعتصموا بحبل الله جمیعا و لا تفرقوا و ذکروا نعمه الله علیکم اذ کنتم اعداء فألف بین قلوبکم فأصبحتم بنعمته اخوانا )) (آل عمران آیه 103 )  را لازمه بقا و بالندگی اسلام دانست.

    روز قدس تأکیدی است بر حضور هوشمندانه ی امت اسلام برای حمایت از آرمان های خود، جلوگیری از تعرضات بیگانگان، تقویت وحدت کلمه و یکپارچگی و رعشه انداختن بر تن فرصت طلبان و استواری بر مسیر اعتقادی.

    امام خمینی (ره) بر زنده نگاه داشتن روز قدس تأکید فراوان داشتند زیرا که اسلام به علت جامعیت خود همواره مورد آماج قدرت های سلطه گر است و این روز میعاد گاه پایداری، مقاومت و اتحاد بین مسلمانان برای جلوگیری از عملی شدن خواسته های بیگانگان و نمایان ساختن شکوه و عظمت اسلام است و تجهیز کشور های اسلامی علاوه بر اعتقادات راستین به امکانات روز و مدرن مصداق آیه (( و اعدوا لهم ما استطعتم من قوه و من رباط الخیل))( انفال آیه 60 ) برای بر پا داشتن حکومت واحد اسلامی به یاری حق تعالی می باشد تا زمینه سازی ظهور حضرت ولیعصر (عج) و سپردن منصه عدالت به آن عادل جهان گستر و طلوع فرخ بال اسلام ناب محمدی (ص) بر گستره هستی فراهم گردد. ان شاءالله

یاد حضرت حجت(عج) بالاترین عامل اتحاد ملی و انسجام اسلامی است

با توجه به اینکه امسال به برکت رهنمود مقام معظم رهبری، سال وحدت ملی و انسجام اسلامی نامیده شده‌است، یاد حضرت حجت(عج) را می‌توان از برترین عوامل تحقق شعار امسال برشمرد. به گزارش خبرگزاری قرآنی ایران(ایکنا)، حجت الاسلام و المسلمین ادیب‌یزدی، رئیس مجتمع فرهنگی بلال سازمان صدا و سیما، و دبیر جشنواره بین‌المللی آخرین منجی در محل این مجتمع و در جمع گروهی از دانشجویان دانشگاه‌های تهران با بیان این مطلب گفت: امروز، روز عزت مسلمین و شیعه است و روزی است که ما نسبت به منجی شناخته شده و نهایی خود باید وظیفه سنگین ایجاد فضا و زمینه ظهور و فعالیت را به نحو شایسته به انجام برسانیم. وی با ذکر حدیثی از امام صادق(ع) افزود: حضرت صاحب الزمان(عج)، با آمدنش تفرقه را در ملت‌ها و اقوام از بین می برد و حال که ما در سال اتحاد ملی و انسجام اسلامی هستیم باید برای تحقق این ایده، تلاش بیشتری کنیم. ادیب یزدی، برپایی جشنواره‌های بزرگ و فراگیری مانند جشنواره بین‌المللی آخرین منجی را یکی از فعالیت‌های بسیار مفید در این زمینه دانست و از استقرار یک دبیرخانه دائمی با این عنوان خبر داد. وی در پایان اظهار داشت: با توجه به این که اعتقاد به حضرت بقیة الله(عج) موجب پذیرش واجباتی چون نماز به درگاه حق است، ما جای خالی ستادی را که مشخصاً برای امور مختلف جریان مهدویت و منجی خاتم، فعالیت کند، احساس کردیم و لذا با برپایی این جشنواره، سعی در پر کردن این خلأ کرده‌ایم.

قرآن کتاب وحدت، انسجام و مهروزی است

قرآن کتاب وحدت، انسجام و مهروزی است و باید این فاکتورها را از درون آن استخراج کنیم و با بر‌پایی جلسات سخنرانی و غرفه‌های گوناگون، آنها را برجسته کنیم. حجت‌الاسلام والمسلمین هاشم هاشم‌زاده هریسی، محقق و پژوهشگر علوم دینی و قرآنی با حضور در غرفه خبرگزاری قرآنی ایران (ایکنا) در پانزدهمین نمایشگاه بین‌المللی قرآن کریم، با اشاره به نقش این نمایشگاه در تحقق اتحاد ملی و انسجام اسلامی گفت: نفس برپایی نمایشگاهی با عنوان قرآن و عرضه محصولات قرآنی به همگان، خود یکی از راه‌ها و عوامل تحقق اتحاد ملی و انسجام اسلامی است.                         عضو سابق مجلس خبرگان رهبری در تشریح نقش نمایشگاه قرآن کریم در تحقق اتحاد ملی ابراز داشت: حضور اقشار مختلف مردم از جناح‌های مختلف در نمایشگاهی که با محوریت قرآن بر‌پا شده، در واقع حرکت به سوی وحدت ملی است. هریسی تصریح کرد: در خصوص بحث انسجام اسلامی نیز باید گفت، همین که این نمایشگاه به صورت بین‌المللی در سطح جهان اسلام مطرح شده و از کشورهای مختلف حضور پیدا می‌کنند، در واقع خود به خود القا کننده انسجام بین مسلمین است. عضو شورای عالی کیمسیون حقوق بشر اسلامی در کنار مطلب فوق، خواستار برنامه‌ریزی در راستای تحقق شعار سال شد و افزود: در بحث اتحاد ملی باید از همه گروه‌ها و جناح‌ها برای شرکت در این نمایشگاه دعوت کرد، برای آنها عزت و احترام قائل شویم و غرفه‌ها را در اختیار همه کسانی که در این مسیر کار می‌کنند، قرار دهیم. این محقق و پژوهشگر علوم دینی و قرآنی همچنین خواستار افزایش جنبه آموزشی نمایشگاه قرآن شد و توضیح داد: قرآن کتاب وحدت، انسجام و مهروزی است و باید این فاکتورها را از درون آن استخراج کنیم و با بر‌پایی جلسات سخنرانی و غرفه‌های گوناگون، آنها را برجسته کنیم. هریسی ادامه داد: باید از کشورهای مختلف اسلامی دعوت کنیم تا در نمایشگاه قرآن، حضوری پررنگ داشته باشند و حتی اگر غرفه نیاز نداشتند، برای بازدید از آنها دعوت کنیم و در کنار آن تبلیغات خود رافزایش داده و در واقع تبلیغات بین‌المللی داشته باشیم. عضو سابق مجلس خبرگان رهبری با تأکید بر این نکته که موضوع اتحاد ملی و انسجام اسلامی باید جنبه کاربردی و عملی پیدا کرده و از حالت شعار خارج شود، گفت: شعار به نوبه خود مهم است و جهت و سمت حرکت را بیان کرده و فرمان حرکت است، ولی اگر بعد از آن حرکتی نداشته باشیم و یا به سمت مورد نظر حرکت نکنیم، این شعار زیبا، تبدیل به زشتی و گناه می‌شود و از طرف دیگر پرداختن صرف به شعار باعث از بین رفتن اعتبار خود شعار و نظام ما می‌شود. وی در ادامه در ‌پاسخ به سئوالی درباره تأثیر برپایی نمایشگاه قرآن در رفع اتهامی که به شیعیان درخصوص کم‌توجهی به قرآن نسبت داده می‌شود، عنوان کرد: نخست باید گفت که بر‌پایی نمایشگاه قرآن و ارائه کارها و تحقیقات عظیمی که شیعه درباره قرآن انجام داده، خود نشان دهنده توجه خاص شیعیان به قرآن است. عضو شورای عالی کمیسیون حقوق بشر اسلامی نمایشگاه قرآن را پاسخ عملی به چنین اتهاماتی ذکر کرد و افزود: البته باید گفت این سخنان در واقع کم‌لطفی به شیعیان است. چطور می‌شود شیعیانی که به اهل‌بیت (ع) و معارف اسلامی که از قرآن گرفته‌اند، علاقه دارند، به خود قرآن کم‌توجه باشند. اگر قرآن را از شیعیان بگیریم، آنها سندی برای اهل‌بیت (ع) ندارند. حجیت قرآن است که به آنها حجیت می‌دهد.